vrijdag 30 oktober 2015

Meespeelpartituur 'eten'

Meespeelpartituur 'eten' 



Ik heb voor deze opdracht een meespeelpartituur gemaakt van een zelfbedachte melodie.
De naam 'eten' heeft hij te danken aan het feit dat ik voor de partituur alleen maar voedsel of drinken gebruik heb. Dit is erg handig indien je als school niet of nauwelijks in het bezit bent van materialen of als de materialen op dat moment al in gebruik zijn.

Benodigdheden/legenda:
-pakken rijst
-bestek
-glazen voor ongeveer een/derde gevuld
-zelfde soort glazen maar dan helemaal gevuld
-beschuit
-zelfde soort glazen met een rietje (hoeveelheid water niet relevant)


Mijn doel is dat de kinderen aan het einde van de les kunnen uitleggen dat je geen muziekinstrumenten nodig hebt om muziek of een ritme te maken.


Iedereen krijgt een van bovenstaande 'instrumenten' en een kopie van de meespeelpartituur. De soorten instrumenten moeten ongeveer gelijk verdeeld zijn, zodat geen instrument de overhand neemt. Ik leg ze uit dat dit blad aangeeft wanneer ze hun instrument moeten gebruiken: Je leest de partituur van links naar rechts, regel voor regel. Hier vertel ik bij dat ze bij de leegtes uiteraard niks moeten doen. Ik geef de maat aan door een van de pakken rijst te nemen en voor te doen op welk tempo die achter elkaar geschud worden. Ook vertel ik dat ieder plaatje voor een keer schudden staat.
Dan vraag ik of iedereen die een pak rijst heeft gekregen het tempo na kan spelen. als dit goed gaat, dan neem ik een mes en vork en geef de maat van mes en vork aan. Als dit duidelijk is laat ik ze even samen oefenen, en dan leg ik het weer stil. Ik vraag de klas wat ze opvalt aan de rest van de partituur en waarom het ene glas voller is afgebeeld dan het andere. Daarna vraag ik ze of ze denken dat dit ook verschil in klank zal opleveren.
Vervolgens laat ik de partij met het bijna lege glas tegen hun glas slaan met een lepel, en daarna de partij met het gevulde glas. Zo horen ze direct het verschil. Ik vertel dat ook voor de glazen geldt dat je per afgebeeld glas maar een keer tegenaan hoeft te slaan en dat alleen de partij met het beschuit twee keer langs elkaar heen wrijft. Dit doe ik ter verduidelijking nog even voor.Als laatste komt het glas met het rietje erin. Hier moeten ze in blazen om zo een bubbelend geluid te maken door het blazen van bellen. Dit doen ze zo'n drie seconden.
 Het verschil in klankhoogte is duidelijk terug te zien in het gebruik van de glazen, waarbij blijkt dat een leger glas een ander geluid maakt dan een vol glas.Klankduur is er, al dan wel subtiel, ook in terug te vinden: Het blazen in het glas duurt bijvoorbeeld naar verhouding veel langer dan de korte omhoog-omlaag beweging die je maakt om geluid te maken met het pak rijst. Ook bij het tikken tegen je glas kun je hier wat van merken, want vaak hoor je de klank langzaam vervagen, maar hij is er dus nog wel !



Als voorbeeld heb ik een stukje voorgespeeld, het laatste deel kon ik niet voordoen in verband met gebrek aan beschuit en rietjes. Houd bij het luisteren in gedachte dat het de bedoeling is deze partituur met meerdere mensen te spelen en in het voorbeeld ik alleen gespeeld heb, waardoor het hier en daar eventueel wat minder kan klinken qua geluid of timing. 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten